Гасне
біла мережка
на
стежках до села.
Посивіла
черешня
дочекалась
тепла.
До лиця
чорнобровій
молода
сивина.
П’є за
щастя любові
наша
доля до дна.
Відлітає
світання,
мов
рожеве пташа.
Зацвітає
і тане
черешнева
душа.
Небо сіє порошу,
снігоцвіт
обліта.
І
на сиву черешню
пада
тінь золота.
Немає коментарів:
Дописати коментар